Και κάτι που πρέπει να θυμόμαστε...

"Γνους πράττε".

Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ., ένας από τους 7 σοφούς της Αρχαίας Ελλάδας

μτφρ: Να ενεργείς έχοντας γνώση.

«Η τύχη βοηθάει μόνο τα καλά προετοιμασμένα μυαλά». Λουί Παστέρ, ένας από τους μεγαλύτερους επιστήμονες στον κόσμο, στον οποίο οφείλουμε τα εμβόλια και άλλες επιστημονικές ανακαλύψεις που έχουν σώσει εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα.






Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

Aγώνες συλλεκτικού αυτοκινήτου



    Την Κυριακή  στις 11 Νοεμβρίου ξυπνήσαμε πρωί πρωί γιατί θα πηγαίναμε εκδρομή με το σύλλογο συλλεκτικού αυτοκινήτου ( ΑΡ. Σ .Ο. Ε.)
    Συναντηθήκαμε στις 10 το πρωί στην πλατεία Αγίου Πέτρου. Εκεί ήταν όλα τα συλλεκτικά αυτοκίνητα παραταγμένα το ένα δίπλα στο άλλο. Ξεκίνησε το Νο1 και κάθε ένα λεπτό ξεκινούσε και το επόμενο για τις ειδικές διαδρομές μέχρι την Παλαιά Επίδαυρο και πάλι πίσω.  Η επιστροφή ήταν περίπου στις 2.30μ.μ. στην πόλη μας. Αργότερα είχε φαγητό και απονομή κυπέλλων στους νικητές.
   Περνάω πολύ ωραία σ’ αυτές τις εκδηλώσεις και εύχομαι να συνεχίσουμε εγώ και τ’αδέρφια μου αυτήν την παράδοση των γονιών μας.

                                            Βάσια  Κορ.
                                              Τάξη Δ`

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

Παροιμιώδεις εκφράσεις

Οι μαθητές της Στ` τάξης γράφουν μικρές ιστορίες χρησιμοποιώντας παροιμιώδεις εκφράσεις και τις μοιράζονται μαζί σας...

Πριν από κάποια χρόνια σε ένα ορεινό χωριό ζούσε μια γριά.

Αυτή ζούσε μόνη και ήταν πολύ κακιασμένη. Καθημερινά τρωγόταν με τα

ρούχα της και …ποτέ δεν έβαζε νερό στο κρασί της.

Μια μέρα, κατά λάθος, η γειτόνισσα της έριξε λίγο νερό στην αυλή της.

Τότε, ανισόρροπα εκνευρισμένη καθώς ήταν, άρχισε να καταριέται τη

γειτόνισσά της. 

- Μα που να φας τη γλώσσα σου, είπε η γειτόνισσα, εμείς που έχουμε

φάει ψωμί και αλάτι, τώρα μου λες να μη δω καινούρια μέρα; 

Την επόμενη μέρα δυστυχώς η φίλη της γριάς, δηλαδή, η γειτόνισσα

πέθανε.

Από τότε όλοι οι χωρικοί, πιστεύοντας πως η γριά είναι γρουσούζα,

κρατούσαν σκόρδο για να τη ξορκίσουν. 

Αρχικά η γριά νόμιζε πως το σκόρδο ήταν κολιέ και το φορούσε και αυτή

αλλά όταν το κατάλαβε ένιωσε τόσο αμήχανα που κατάπιε τη γλώσσα

της.

Δυστυχώς για αυτήν την επόμενη μέρα, χωρίς να προλάβει να ζητήσει

συγγνώμη και να επανορθώσει, τη βρήκε ο θάνατος μέσα στην κακία

της!!!
                 Κωνσταντίνος Παρ.- Τάξη Στ`



 (Καθώς   πηγαίνω   στο  φούρνο) 
    
- Καλημέρα,   Αθανασία!

-Καλημέρα,   Μαρία!

-Τι  κάνεις  καλέ, χρόνια  και  ζαμάνια!

-Καλά είμαι. Εσύ;

-Καλά. Τα ΄μαθες για τη Δανάη;

-Όχι! Τι έγινε;

  Δανάη  έσπασε το χέρι της!

-Οχ! Την κακομοίρα. Έχουμε φάει μαζί ψωμί και αλάτι.

  Πώς το έπαθε;

-Έπεσε από τη σκάλα.

-Τώρα πού είναι;

-Είναι στη πόλη.

-Εσύ πώς το έμαθες;

-Μου το είπε η μαμά της.

-Λες να κάτσει πολύ ακόμα εκεί;

-Φτου φτου φτου! Να φας την γλώσσα σου!

-Θες να πάμε μαζί σήμερα;

-Εντάξει. Στις 6:00 θα είμαι σπίτι σου. Τα λέμε !

-Τα λέμε!

               Αθανασία Ποντ.-Τάξη Στ`


     Ζούσε  ακόμα ο  παππούς  μου  ο Κωστής.  Μια  μέρα  τον επισκέφθηκε  ένας παλιός  του  φίλος, που εμείς  δεν  τον  είχαμε  δει  ποτέ και ο παππούς είχε 
 πολλά  χρόνια  να τον δει. Σε κανέναν  μας  δεν ήταν οικείο  πρόσωπο. Ήπιαν καφέ  με  τον  παππού, η  γιαγιά  τους ετοίμασε  και  ουζάκι  και  συζήτησαν  με 
 τις  ώρες. Όταν  όλοι  περιμέναμε  να  φύγει  ο  ξένος   να  φάμε  και  να ξεκουραστούμε  για  μεσημέρι, ο  παππούς  τον  προσκάλεσε  να  μείνει  μαζί μας 
για  φαγητό. Εκτός  από  τον  παππού, για  όλους  μας  ήταν  κουραστικό  να έχουμε  έναν  άγνωστο  άνθρωπο  τόσες  ώρες  σπίτι  μας. Όταν  το  απόγευμα 
ρώτησα  τον  παππού  γιατί  τα έκανε  όλα  αυτά  μου απάντησε: «Για  σας  ήταν ξένος  όμως  εγώ  έχω  φάει  ψωμί  κι αλάτι  μ`αυτόν».
Μαρία Τέν.- Στ`



Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

Ελληνική Μαθηματική εταιρεία


Ιδρύθηκε το 1918 από 93 καθηγητές Μαθηματικών σε μια αίθουσα του Πανεπιστημίου Αθηνών, με σκοπό την παραγωγή και τη διάδοση της μαθηματικής εκπαίδευσης και γενικής παδείας.
Τα Μαθηματικά δημιουργήθηκαν και αναπτύχθηκαν στην Αρχαία Ελλάδα.
Ο Ευκλείδης το 325 π.Χ. σε ένα βιβλίο του που λέγεται «Στοιχεία»...

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

Και το πρόβλημα συνεχίζεται...


Το σχολείο μας, ένα αρκετά μεγάλο κτήριο, όχι όμως τόσο ώστε να συστεγάσει δύο σχολεία ταυτοχρόνως. Το μεγάλο αυτό πρόβλημα λύνεται καθώς η αίθουσα της Έκτης τάξης ενοικιάζεται λίγα μέτρα έξω από το σχολείο. Η κατάσταση αυτή όμως γεννάει ένα ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα το οποίο ονομάζεται «θόρυβος».

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

Χαιρετισμός από το Δ/ντή του Σχολείου μας

           ΞΕΚΙΝΑΜΕ...ΠΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ!
Την Τρίτη στις 11 του Σεπτέμβρη ξεκινάμε και πάλι. Με φουσκωμένα τα πανιά από τον αέρα του βουνού και της θάλασσας, γεμάτοι όνειρα, ελπίδες, διάθεση για  αγώνες και προσδοκίες.
Οι χαρούμενες φωνές των μαθητών μας είναι η εγγύηση της πραγμάτωσης των ονείρων, των εκπαιδευτικών και παιδαγωγικών μας στόχων.
Όσο υπάρχουν παιδιά, θα υπάρχουν σχολεία και δάσκαλοι.
Όσο υπάρχουν παιδιά, υπάρχει ελπίδα και μέλλον.
Κανείς δεν μπορεί να στερήσει την ελπίδα στα παιδιά.
Κανένας δεν μπορεί να βάλει φραγμό στα οράματα των δασκάλων κι ούτε να μας στερήσει το δικαίωμα να θέλουμε μια καλύτερη παιδεία, μια καλύτερη κοινωνία.
Τι κι αν μας κόψουν αποδοχές, τι κι αν μας στερήσουν τις λειτουργικές δαπάνες των σχολείων, τι κι αν μας φοβερίζουν και μας απειλούν, παίρνουμε δύναμη κι αισιοδοξία από τους μαθητές μας.
Κι επειδή εμείς οι δάσκαλοι προσφέραμε πάντα περισσότερα απ’ αυτά για τα οποία αμειβόμαστε, στη δουλειά μας δεν κάνουμε εκπτώσεις ούτε περικοπές, γιατί η ελευθερία και το δικαίωμα στο όνειρο, στον αγώνα, στην προσφορά στο παιδί και στην ελπίδα, δεν περικόπτεται.
ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΑΓΑΠΑΜΕ!
ΠΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ!
ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ!

Σας περιμένουμε στον αγιασμό την Τρίτη 11 του Σεπτέμβρη. Θα πάρετε και τα καινούρια σας βιβλία.

Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

Γιορτή αποφοίτησης Στ` τάξης

Εμείς, οι μαθητές της Στ` τάξης του σχολείου, σας προσκαλούμε στη γιορτή αποφοίτησης που διοργανώνουμε την Τετάρτη 13/6/2012 στις 7:00 μ.μ. στην αίθουσα εκδηλώσεων (αίθουσα της Δ` Τάξης). Σας περιμένουμε!!!

Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Η Αργοναυτική εκστρατεία

Μια αρχαία Ολυμπιακή διοργάνωση


Μπορείτε να παρακολουθήσετε μια αρχαία Ολυμπιακή διοργάνωση!!!

Ένα μουσικό video για το περιβάλλον με τη συμμετοχή 77 καλλιτεχνών


 Εικόνες από το ελληνικό περιβάλλον, δεμένες με το τραγούδι του Ερωτόκριτου του Βιντσέντζου Κορνάρου. 

Αφιέρωμα στους μετανάστες...



Ένα ντοκυμαντέρ από τους μαθητές του 1ου ΕΠΑΛ και ΣΕΚ Άργους. Μια θαυμάσια δουλειά με θέμα πολύ επίκαιρο που πρέπει όλοι να δούμε.

Τετάρτη 4 Απριλίου 2012

Συνέντευξη από το Διευθυντή του σχολείου μας

1. Τι προσπάθειες καταβάλλονται για τη βελτίωση του σχολικού χώρου; Υπάρχει ανάγκη ανέγερσης νέου διδακτηρίου. Από την πλευρά του δήμου υπάρχει σχετική υπόσχεση κι εμείς από την πλευρά του σχολείου δώσαμε τα απαραίτητα στοιχεία, για την έναρξη των διαδικασιών, οι οποίες απαιτούν χρόνο.

2. Τι έχετε να πείτε για τα παιδιά του σχολείου μας που αργούν σταθερά; Παρά τις επανειλημμένες επισημάνσεις, ...

Η Άνοιξη- Ένα όμορφο παραμύθι από τους μαθητές της Α` τάξης

     Κάτι συμβαίνει στην πολιτεία του χρόνου. Τα χελιδόνια, που μόλις επέστρεψαν, τρέχουν να προλάβουν να φτιάξουν τις φωλιές τους. Ο ήλιος λάμπει και οι άνθρωποι είναι έξω και περιμένουν. Ποιον;  Μα την Άνοιξη βέβαια που καταφτάνει πάνω στην άμαξά της, στολισμένη με όλων των λογιών τα λουλούδια, πραγματική πριγκίπισσα.  Όμορφη, ζεστή, λαμπερή. Η παρουσία της φωτίζει την πολιτεία και όλοι είναι χαρούμενοι. Μαζί της είναι και τα τρία της παιδιά  ο Μάρτιος, ο Απρίλιος και ο Μάιος.
  Ο Μάρτιος σοβαρός και αμίλητος παρελάζει μαζί με τα παιδιά που φορούν στο χεράκι τους βραχιόλι από άσπρη και κόκκινη κλωστή για να μην τα κάψει ο ήλιος. Δεν ξέρουν τι τρελούτσικος μήνας είναι ο Μάρτης, που με τα καμώματά του μια ζέστη μια κρύο τρελαίνει και τους ανθρώπους. «Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκάφτης» λένε οι μεγαλύτεροι.
  Πίσω του ακολουθεί ο Απρίλης. Είναι λίγο ψευταράκος αλλά δεν είναι καθόλου ψέμα ότι φέρνει το Πάσχα, μια μεγάλη γιορτή. Φρεσκοβαμμένες αυλές, κόκκινα αυγά, λαμπάδες, τσουρέκια, ψητά αρνιά. Μμμ! Μυρωδιές! Οι πασχαλιές μοσχοβολούν, τα πουλάκια κελαηδούν ασταμάτητα, οι χελωνίτσες και τα σκαντζοχοιράκια ξυπνούν και αρχίζουν τα παιχνίδια.
  Τελευταίος ακολουθεί ο Μάης, ένα όμορφο αγόρι με στεφάνι στα μαλλιά. Είναι ο απόλυτος άρχοντας των λουλουδιών αφού όπου και να κοιτάξεις θα δεις λουλούδια. Λουλούδια πολλά, κόκκινα, κίτρινα, άσπρα, πορτοκαλί, μοβ. Η γη φοράει τα καλά της. Ο Μάης παίζει μαζί με τα παιδιά μέχρι αργά το βράδυ και τους ψιθυρίζει ένα μυστικό: «Σε λίγο κλείνουν τα σχολεία…Έρχεται το καλοκαίρι…»

Επιτέλους ήρθε η άνοιξη!

 Στις 20 Μαρτίου άρχισε και  επίσημα η άνοιξη, πιο γρήγορα φέτος σε σχέση με άλλα χρόνια!  Οι αστρονόμοι ορίζουν ως αρχή της άνοιξης την εαρινή ισημερία, που συμβαίνει περίπου στις 21 Μαρτίου κάθε χρόνο. Είναι η στιγμή που ο ήλιος λάμπει ακριβώς πάνω από τον ισημερινό της γης και τότε η ημέρα είναι ίση με τη νύχτα!
Ύστερα από το βαρύ  χειμώνα που περάσαμε, ο ερχομός της άνοιξης είναι μια ανακούφιση για όλους μας. Οι μέρες είναι ηλιόλουστες, κάνει ζέστη , τα λουλούδια άνθισαν και ο αέρας είναι καθαρός και μυρωδάτος. Η ψυχική μας διάθεση γίνεται όλο και καλύτερη. Είμαστε πιο αισιόδοξοι. Αρχίζουμε τους περιπάτους, τα παιχνίδια και τις ποδηλατάδες στην εξοχή!  Σας ευχόμαστε να περάσετε ευχάριστες, χαρούμενες  ανοιξιάτικες μέρες!
Δανάη Κοσκ.,   Έφη Παν.,   Κων/να Τζ.-  Ε΄τάξη

Φαντάζομαι τον εαυτό μου πολίτη της αρχαίας Αθήνας να παρακολουθεί μια αρχαία παράσταση

Ξύπνησα πρωί πρωί γιατί έπρεπε να ετοιμάσω το κολατσιό μου και να πάω στο θέατρο του Διονύσου.
Όταν έφτασα είχε μαζευτεί αρκετός κόσμος στρατιώτες, δούλοι, μέτοικοι, πλούσιοι και φτωχοί, όλοι!
- Σσς! Αρχίζει, μη μιλάτε, είπε ένας κύριος.
Φαινόταν ότι άρχιζε η τραγωδία. Σήμερα θα διαγωνιζόταν ο Αισχύλος.
Οι  υποκριτές ήταν μόνο άντρες με πλουμιστές στολές και θλιβερές μάσκες, όπου εκφραζόταν έτσι ο πόνος τους.
Έμεινα έκπληκτη, δεν περίμενα να είναι τόσο ωραία. Όλοι χειροκροτούσαν τους υποκριτές, το χορό, τους χορηγούς. Σε λίγο θα έφτανε η ώρα του βραβείου.
Υπήρχε απόλυτη ησυχία, γιατί οι κριτές έπρεπε να αποφασίσουν ποιος είναι ο νικητής. Η αγωνία ήταν μεγάλη.  Τελικά βραβεύτηκε ο Αισχύλος. Του φόρεσαν στο κεφάλι ένα στεφάνι από κισσό, το ιερό φυτό του Διονύσου.
Το ευχαριστήθηκα πολύ. Θα ήθελα να ξαναπάω και του χρόνου στη γιορτή του Διονύσου και να παρακολουθήσω θεατρικούς αγώνες.       
Παολίνα Μέρ.- Τάξη Δ`

 

Φαντάζομαι τον εαυτό μου πολίτη της αρχαίας Αθήνας να παρακολουθεί μια αρχαία παράσταση

Αγαπημένο   μου   ημερολόγιο
      Σήμερα  ξύπνησα  πολύ  πρωί  γιατί έπρεπε να ετοιμάσω το κολατσιό μου, γιατί θα πήγαινα στο θέατρο του Διονύσου, όπου πραγματοποιούνται θεατρικοί αγώνες προς τιμή του θεού Διόνυσου. Οι παραστάσεις θα  κρατούσαν ως το βράδυ.
      Όταν έφτασα υπήρχε ελάχιστος κόσμος, αλλά μετά από λίγο το θέατρο γέμισε. Ήρθαν άρχοντες, περίοικοι, νέοι, παιδιά, ακόμη και δούλοι. Οι επίσημοι, οι ιερείς και οι κριτές κάθονταν στις μπροστινές θέσεις, ενώ οι γυναίκες ψηλά ψηλά στις κερκίδες. Κι από εκεί ακούνε πολύ καλά, αφού το θέατρο είναι έτσι κατασκευασμένο ώστε να ακούγεται ακόμη και μια καρφίτσα που πέφτει.
      Σε  λίγο  η  παράσταση άρχισε. Οι θεατρικοί αγώνες είχαν ξεκινήσει με τραγωδία. Οι θεατές είχαν μείνει άφωνοι από τον τρόπο που έπαιζαν οι υποκριτές, από τα κοστούμια που φορούσαν και από τα σκηνικά. Οι ηθοποιοί φορούσαν ρούχα σκουρόχρωμα και είχαν χειροποίητες μάσκες που έδειχναν τη θλίψη και τον πόνο που ένιωθε ο ήρωας.
      Στο θέατρο επικρατούσε απόλυτη ησυχία, γιατί όλοι είχαν εντυπωσιαστεί. Το ίδιο κι εγώ ένιωθα πολύ  συγκινημένη.
      Παρουσιάστηκαν δυο τραγωδίες στη σειρά και αμέσως μετά ξεκίνησε μια κωμωδία. Οι  υποκριτές φορούσαν τώρα χαρούμενα ρούχα. Ήταν φανταχτερά και ό,τι έλεγαν ήταν αστείο και προκαλούσε το γέλιο στους θεατές. Όλοι γελούσαν και χειροκροτούσαν.
      Οι κριτές αποφάσισαν πως καλύτερο έργο ήταν οι Όρνιθες του Αριστοφάνη. Εγώ ενθουσιάστηκα. Πιστεύω κι εγώ ότι ήταν το καλύτερο.
      Κατά  το  βραδάκι  όλοι φύγαμε μ’ ένα χαμόγελο στα χείλη. Σίγουρα  και του  χρόνου  στη γιορτή του Διόνυσου θα ξαναπάω για να παρακολουθήσω πάλι τους θεατρικούς αγώνες.     
Παρασκευή Μαντζ. - Τάξη Δ`

Οι δραματικοί αγώνες

     Οι δραματικοί - θεατρικοί  αγώνες γίνονταν στην Αθήνα  στο θέατρο του Διονύσου κάθε άνοιξη, αφού  τότε οι γεωργοί ήταν ελεύθεροι και  υπήρχαν πολλοί ξένοι στην Αθήνα.
     Την ευθύνη είχε ο επώνυμος άρχοντας που διάλεγε τα έργα, τους ηθοποιούς και τους χορηγούς.
     Οι δέκα κριτές των έργων έγραφαν σε πινακίδα την προτίμησή τους και την έριχναν σε κάλπη από την οποία ανασύρονταν πέντε και απ’ αυτές προέκυπτε το τελικό αποτέλεσμα.
     Ο νικητής ποιητής και χορηγός στεφανωνόταν με στεφάνι κισσού.            
Μάγια  Γκλεζ.Τάξη  Δ`                                                                                                                                           

Πώς γεννήθηκε το θέατρο

 Η λέξη θέατρο προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό ρήμα θεώμαι = βλέπω, παρακολουθώ. Στο ξεκίνημά του το θέατρο είχε θρησκευτικό χαρακτήρα, αφού συνδέεται με τις θρησκευτικές τελετές προς τιμή κυρίως του θεού Διόνυσου. Οι πιστοί του στις γιορτές μεταμφιέζονταν σε ζώα , φορούσαν στο κεφάλι στεφάνι από κισσό, άλειφαν το πρόσωπό τους με κατακάθι κρασιού, χόρευαν και τραγουδούσαν πίνοντας άφθονο κρασί. Το τραγούδι τους ονομαζόταν διθύραμβος και το τραγουδούσαν ομαδικά.
       Σύμφωνα με την παράδοση το πρώτο βήμα για τη δημιουργία του θεάτρου  έγινε από το Θέσπη, που καταγόταν από το σημερινό Διόνυσο στην Αττική. Σε μια γιορτή που γινόταν προς τιμή του θεού Διόνυσου αυτός είχε λοιπόν την έμπνευση  να φορέσει μία μάσκα και να μπει στη μέση των πιστών που τραγουδούσαν, δηλαδή του χορού. Τότε άρχισε να συζητάει  μαζί τους. Αυτό άρεσε πολύ στους  θεατές. Σιγά σιγά πρόσθεσαν κι άλλους υποκριτές-ηθοποιούς, πρωταγωνιστή, δευταραγωνιστή, μεγάλωσαν το διάλογο κι έτσι δημιουργήθηκε το θέατρο.
Μαρία Κουμ., Γιάννης Βαρ., Ματθαίος Τσ., Έλενα Μαρ.- Τάξη Δ`

ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ

   Ο εθελοντισμός στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικός και πολλοί άνθρωποι εξαρτώνται απ' αυτόν. Εθελοντισμός σημαίνει να βοηθάς τους συνανθρώπους σου, δίνοντάς τους αίμα, ζωτικά όργανα, μα και κάθε είδους βοήθεια χωρίς να περιμένεις ανταλλάγματα. Σκεφτείτε πόσοι άνθρωποι πεθαίνουν αυτή τη στιγμή γιατί χρειάζονται αίμα ... Όλοι μας πρέπει να κάνουμε μια προσπάθεια και να γίνουμε κι εμείς εθελοντές, γιατί σε λίγο καιρό ίσως χρειαστούμε κι εμείς βοήθεια. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία άνθρωποι είναι αυτοί που μπορούν να δράσουν άμεσα, ενώ τα παιδιά θα πρέπει να κινητοποιήσουν τους γονείς τους. Και θυμηθείτε ...
 ΟΛΟΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ!!!
  Ελένη Λιάκ.-Ελένη Κούρ.- Τάξη Στ`

Μια διαφορετική και όμορφη εκδήλωση στο σχολείο μας!

  Στις 6 Μαρτίου,έγινε στο σχολείο μας μια ξεχωριστή εκδήλωση με θέμα τη σχολική βία . Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης έγινε μια παρουσίαση για να καταλάβουν τα παιδιά  ποιες συμπεριφορές είναι σχολική βία και δεν πρέπει να γίνονται στο σχολείο αλλά και να συνειδητοποιήσουν πως η βία και ο εκφοβισμός προκαλούν πόνο στον άλλον όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά.  Στη συνέχεια διαβάσαμε το παραμύθι: «ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΜΕΝΑ ΠΕΙΡΑΖΟΥΝ» . Πρόκειται για μια συγκινητική ιστορία ενός παιδιού  που οι συμμαθητές του φέρνονταν πολύ άσχημα στο σχολείο του. Στη συνέχεια έγινε από τους μαθητές της  ΣΤ΄ τάξης η παρουσίαση των αποτελεσμάτων του ερωτηματολογίου που έκαναν  στο σχολείο μας για τη βία. Τέλος ακούσαμε και τραγουδήσαμε το τραγούδι  «Ο παλιάτσος».  Εγώ προσωπικά ένιωσα λύπη γι΄ αυτά που άκουσα πως έχουν συμβεί  σε αρκετά παιδιά και εύχομαι να μην αντιμετωπίσω ποτέ στη ζωή μου τέτοιο πρόβλημα!
   Αθανασία Ποντ. - Ε΄τάξη

Ακούσαμε, μάθαμε και γράφουμε για τη σχολική βία

 Έχετε αναρωτηθεί τι είναι η σχολική βία;  Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί;
Θα γράψουμε κάποιες λέξεις: βρισιές, μπουνιές, απειλές, εκβιασμοί , κλοτσιές. Αυτές είναι οι μορφές της σχολικής βίας. Οι μεγάλοι και οι ψυχολόγοι λένε πως ή λεκτική ή σωματική ή  ψυχολογική μπορεί να είναι η μορφή της βίας που εκδηλώνεται μεταξύ των παιδιών.
Σημειώστε και τις λέξεις: λύπη, πόνος, φόβος, απογοήτευση, θυμός, άγχος, απόγνωση, πανικός. Αυτά είναι μερικά από τα συναισθήματα που νιώθουν τα παιδιά- θύματα της βίας.
 Πώς ένα παιδί- θύμα σχολικής βίας μπορεί  να αντιμετωπίσει το πρόβλημά του;  Νομίζουμε πως πρέπει να έχει το θάρρος να πει στον άλλον που τον ενοχλεί:
«Άσε με ήσυχο! Φύγε μακριά!» και στη συνέχεια να μιλήσει σε κάποιον μεγάλο, στο δάσκαλό του ή στους γονείς του.
 Ας προσπαθήσουμε όλοι μας να ζούμε αδερφικά με τα άλλα παιδιά στο σχολείο μας, στη γειτονιά μας. Να τα ακούμε,  να τα εμπιστευόμαστε, να μην τα κοροϊδεύουμε γι΄αυτό που είναι, να μην τα κάνουμε να πονούν. Να καταλάβουμε πως είμαστε όλοι εξίσου ικανοί και σημαντικοί. Εξάλλου εμείς ελπίζουμε και πρέπει αγωνιζόμαστε για έναν καλύτερο κόσμο! Ή μήπως όχι;
                Εβελίνα  Παζ.,  Μαρία Τέντζ. -  Ε΄τάξη

Επίσκεψη στο πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής Άργους

Την Πέμπτη 15 Μαρτίου, πήγαμε εκδρομή στο πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής.
Μαζί μας ήταν και η Α΄ τάξη.
Εκεί είδαμε πολλά σήματα και μάθαμε πως πρέπει να κυκλοφορούμε σωστά. Ακούσαμε ότι πρέπει να περνάμε πάντα από τη διάβαση πεζών.
Κάναμε ποδήλατο και αυτοκινητάκια και γίναμε για λίγο μικροί οδηγοί.
Χορτάσαμε παιχνίδι!
Ήταν πολύ ωραία και θα ήθελα να ξαναπάω.
Μαρία Βλαχ. - Τάξη Β΄

Το παιχνίδι χθες και σήμερα

Από τα αρχαία χρόνια τα παιδιά έπαιζαν ατομικά και ομαδικά παιχνίδια. Μερικά από αυτά ήταν η σφαίρα, η μπάλα, το κουτσό, η σβούρα και οι βόλοι. Τα περισσότερα παιχνίδια παίζονταν στις γειτονιές (αλάνες). Σήμερα όμως τα πράγματα άλλαξαν. Η συγκέντρωση των ανθρώπων στις πόλεις , ο μεγάλος αριθμός αυτοκινήτων και η αύξηση της εγκληματικότητας δεν επιτρέπει την έξοδο των παιδιών στις αλάνες, γιατί υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι. Έτσι τα παιδιά αναγκάζονται να παίζουν σε κλειστούς χώρους και κυρίως μέσα στο σπίτι. Ασχολούνται με ηλεκτρονικά παιχνίδια, επιτραπέζια  και μπάλα σε κλειστούς χώρους. Αυτό οδήγησε τα παιδιά στην απομόνωση, αν και σήμερα έχουν περισσότερες επιλογές και ενημερώνονται πιο εύκολα για όλα τα θέματα που τα απασχολούν.
       Πρέπει να γίνουν προσπάθειες ώστε να διατηρηθούν πολλά από τα παραδοσιακά παιχνίδια. Για να γίνει αυτό πρέπει να δίνεται η ευκαιρία στα παιδιά να παίζουν σε εξωτερικούς χώρους, γιατί τα παραδοσιακά – ομαδικά παιχνίδια  προσφέρουν ψυχική υγεία και πραγματική ψυχαγωγία στα παιδιά.
                                                                                           Γιάννης Βαρ. - Τάξη Δ`

Τα παιχνίδια στην Αρχαία και στη σύγχρονη Ελλάδα

                                          Τα παιδία παίζει
              Τα παιδιά της αρχαίας Ελλάδας έπαιζαν διάφορα παιχνίδια. Ο Πλάτωνας ήταν ένας σπουδαίος Έλληνας φιλόσοφος, που συμβούλευε τους γονείς να αφήνουν τα παιδιά τους να παίζουν, γιατί με αυτόν τον τρόπο προετοιμάζονταν οι αυριανοί πολίτες. Σ’ αυτό είχε απόλυτο δίκιο. Για παράδειγμα όταν κάποια παιδιά παίζουν ένα επιτραπέζιο παιχνίδι πρέπει πρώτα απ’ όλα να έχουν βάλει κάποιους κανόνες τους οποίους και να τηρούν. Πρέπει να έχουν εμπιστοσύνη στον συμπαίκτη τους, να προσπαθούν να νικούν και να μάθουν να συνεργάζονται.
              Πολλά από αυτά τα παιχνίδια που έπαιζαν τα παιδιά στην αρχαία Ελλάδα παίζονται ακόμη και σήμερα, απλά έχουν διαφορετική ονομασία, όπως:
«Η αιώρα η βραχιόνιος»   η τραμπάλα
 «η τηλία»                 το  τάβλι
«ο στρόμβος»              η σβούρα
«η  ώκα»                 το  φιδάκι
«η εφετίνδα»             οι βώλοι
«ο διαγραμμισμός»       η ντάμα
«ο ασκωλιασμός»         το  κουτσό
Αυτά ήταν, είναι και θα είναι διαχρονικά παιχνίδια και θα παίζονται σε όλη την Ελλάδα κι όχι μόνο.

Ένα κουίζ
Μάντεψε με ποιο από τα σημερινά παιχνίδια μοιάζει το παιχνίδι  «Τριόδιν» που παιζόταν στην αρχαία Ελλάδα.
Τριόδιν: Πάνω σε επίπεδη επιφάνεια χαράσσεται ένα τετράγωνο το οποίο υποδιαιρείται σε εννέα μικρότερα. Παίζεται από δύο παίκτες που ο καθένας χρησιμοποιεί τρεις πεσσούς (πούλια). Κάθε παίκτης τοποθετεί, εναλλάξ, έναν πεσσό σε μια κενή θέση κάθε φορά και όταν τοποθετηθούν όλοι μπορεί να τους κινεί μία θέση (ένα τετράγωνο) κάθετα, οριζόντια ή διαγώνια, μέχρι να σχηματιστεί μια σειρά από τρεις πεσσούς ή να εμποδίσει τον αντίπαλο να το κάνει.
                                                                                                                                                                  (αζιλίρτ)     
Μάγια Γκλεζ. - Τάξη Δ`

Τα παιχνίδια στην αρχαία και στη σύγχρονη Ελλάδα

      Τα παιδιά στην αρχαία Ελλάδα έπαιζαν με απλά παιχνίδια τα οποία τα έφτιαχναν μόνα τους από απλά υλικά, όπως το ξύλο και τον πηλό. Ήταν έξυπνα και διασκεδαστικά.
      Τα σημερινά παιχνίδια είναι πλαστικά, ξύλινα και ηλεκτρονικά. Αυτά τα αγοράζουμε από τα καταστήματα και φτιάχνονται στα εργαστήρια. Έχουν πολλές δυνατότητες αλλά κάποια απ’ αυτά κοστίζουν πολύ ακριβά. Όμως η αλήθεια είναι ότι μετά από λίγο τα παιδιά τα βαριούνται και θέλουν καινούρια.
     Ωστόσο υπάρχουν παιχνίδια από τότε ως σήμερα που δεν έχουν αλλάξει όπως το κουτσό, το γιογιό, η σβούρα, η μπάλα .
                                                                                                                                                                                 
            Μαρία  Κουμ. - Τάξη Δ`

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Βιολογικά προϊόντα και υγεία

Ο κίνδυνος ξηρασίας

Ψωνίζοντας οικολογικά

Ανακύκλωση

Οι μαθητές της Στ` τάξης δουλεύουν πάνω στο θέμα της κλιματικής αλλαγής και παρουσιάζουν τις προτάσεις τους για να αποφύγουμε όλοι οι κάτοικοι του πλανήτη μας τις επιπτώσεις της.