Ένας κινέζικος μύθος: Ο μανδαρίνος και ο γάτος(συνέχεια)

...Είχε δεν είχε περάσει μια εβδομάδα και ο δήμαρχος της πόλης, καλεσμένος στο σπίτι του μανδαρίνου είδε τον γάτο και λέει στον μανδαρίνο:

- Πώς αποκαλείς τον γάτο σου, είπες; Άνεμο;
- Ναι, αποκρίνεται ο μανδαρίνος.
- Του υπέροχου και εξαίσιου αυτού ζώου, του αξίζει ένα πιο δυνατό όνομα, όπως το Δίας. Είναι ο δυνατότερος Θεός. 

- Σε ευχαριστώ. Από εδώ και πέρα έτσι θα φωνάζω τον γάτο μου, "Δία".

Την επόμενη μέρα ο μανδαρίνος δέχτηκε επίσκεψη ...

Μια αστεία ιστορία

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα δέντρο διαφανές, αειθαλές, επιεικές, πολυτελές και χοντρό, που χωρούσαν μέσα στον κούφιο κορμό του ολόκληρα μαγαζιά. Και μια μέρα το δέντρο που ήταν διαφανές, αειθαλές, επιεικές, πολυτελές και χοντρό, συνάντησε μία τηλεόραση που έδειχνε έναν διεθνή αλλά και συνεχή αγώνα. Το δέντρο που ήταν  διαφανές, αειθαλές, επιεικές, πολυτελές και χοντρό, γνώριζε αυτήν την σπαστική τηλεόραση, αφού παλιά είχαν τσακωθεί, γιατί η τηλεόραση που έδειχνε σχεδόν πάντα συνεχείς και διεθνείς αγώνες, δεν το άφηνε να δει ένα σήριαλ που του άρεσε.

 Έτσι, μόλις τη συνάντησε, άρχισαν πάλι να ...