Οι μαθητές της Στ` τάξης με αφορμή την 11η ενότητα του μαθήματος της Γλώσσας και την παγκόσμια ημέρα της οικογένειας, στις 15 Μαΐου, αφηγούνται δύσκολες οικογενειακές στιγμές που η ομοψυχία της οικογένειας τις άλλαξε σε παραδείγματα συμπεριφοράς προς μίμηση και τώρα πια... σε άσβηστες αναμνήσεις. Χαρακτηριστικά αποσπάσματα από όλα τα κείμενα θα διαβάσετε παρακάτω.
«…Την επόμενη μέρα η μητέρα μου χειρουργήθηκε. Ο πατέρας μου μού είπε ότι σε λίγες μέρες θα φύγουμε. Τα μάτια μου θάμπωσαν από τη χαρά. Ήμουν γεμάτος αγωνία και περίμενα πώς και πώς να βγει η μητέρα μου από το νοσοκομείο. Τα βράδια ο πατέρας με παρηγορούσε και συζητούσαμε για το πρόβλημα.
Το τελευταίο βράδυ που κοιμόμουν είδα ένα ωραίο όνειρο. Είδα να βγαίνει η μητέρα μου από το νοσοκομείο. Και ναι, την επόμενη μέρα φύγαμε από τη Σκόπελο και γυρίσαμε στο σπίτι.
Με την ομόνοια και με τη βοήθεια που μου πρόσφερε ο πατέρας μου ξεπεράσαμε αυτό το πρόβλημα. Τότε, σκέφτηκα πως το πιο σημαντικό σε μια οικογένεια είναι να είναι όλοι καλά μεταξύ τους, να συζητάνε και να βοηθάνε ο ένας τον άλλο.»
Μάριος Κορ.
