Στις 24/02/2011 οι τάξεις Ε' και Στ' πραγματοποίησαν διδακτική επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο Άργους. Το μουσείο αυτό χτίστηκε το 1826. Για κάποια χρόνια ήταν το σπίτι του Καλλέργη ενώ αργότερα χρησίμευσε και ως παλάτι του Καποδίστρια. Στη συνέχεια αυτοί που το κληρονόμησαν, το δώρισαν στην πόλη και οι κάτοικοί της το έκαναν μουσείο. Το 1956, με τη βοήθεια της Αρχαιολογικής Σχολής της Γαλλίας, χτίστηκε το μπροστινό μέρος του μουσείου.
Αρχικά, μπαίνοντας στην πρώτη αίθουσα, είδαμε μερικά ταφικά αγγεία, που χρησιμοποιούνταν για να βάζουν μέσα τους νεκρούς. Λίγο πιο πέρα είδαμε μια πανοπλία της γεωμετρικής εποχής, που βρέθηκε στην πόλη του Άργους και χρονολογείται το 720 π.Χ. Σειρά είχαν οι οβελοί - οι σούβλες δηλαδή - και οι κρατευτές. Πιθανόν να ανήκαν στην αριστοκρατική τάξη που λάτρευε πολύ τα συμπόσια. Εκτός βέβαια απ' αυτά είδαμε και πολλά όμορφα αγγεία, που απεικόνιζαν σκηνές σημαντικές για την ιστορία, από τη Μυθολογία κυρίως. Αυτά όμως που μου έκαναν τη μεγαλύτερη εντύπωση, ήταν μια λύρα φτιαγμένη απ' το κέλυφος μιας χελώνας και μία μακέτα, που σύμφωνα με τις μαρτυρίες του Παυσανία, απεικόνιζε την περιοχή του Αρχαίου Θεάτρου.
Προχωρώντας στην αίθουσα με τα γλυπτά, είδαμε το άγαλμα του Ηρακλή, τύπου Farnese, φτιαγμένο από το Λύσιππο. Μετά είδαμε την αρχαία Κορίνθια ποιήτρια Κόριννα, που θεωρείται ισάξια με την Αργεία ποιήτρια Τελέσιλλα. Τέλος, το χώρο στόλιζε και ένα πανέμορφο ψηφιδωτό με ωραία χρώματα.
Στη συνέχεια πήγαμε στην αίθουσα εκθεμάτων της Λέρνης. Εκεί είδαμε αγγεία εισαγόμενα από τις Κυκλάδες, την Τροία και τη Σικελία, μία πρωτοελλαδική εστία και πολλές σφραγίδες, οι οποίες έδειχναν το έντονο αίσθημα ιδιοκτησίας των κατοίκων της περιοχής.
Βγαίνοντας απ' το μουσείο, παρατηρήσαμε μερικές προθήκες, που είχαν μέσα κάποιες χρυσές περόνες, χτένι από ελεφαντόδοντο, τμήμα από αυλό, ακόμη και αιχμές δοράτων. Βέβαια το πιο όμορφο απ' όλα, ήταν η πυξίδα, ένα μικρό δοχείο με καπάκι που πιθανόν να αποθήκευαν μέσα διάφορα πολύτιμα αντικείμενα.
Στον εξωτερικό χώρο του μουσείου είδαμε τρία πανέμορφα ψηφιδωτά. Το πρώτο απεικόνιζε τις 4 εποχές, το δεύτερο τους 12 μήνες και το τρίτο την απόλαυση προσωποποιημένη.
Γενικά πέρασα πολύ ωραία και αισθάνομαι πολύ υπερήφανη για την εθνική μας κληρονομιά.
Εύχομαι να πάμε σ' αυτό το μουσείο κι άλλες φορές!
Ελένη Λιάκ.- Ε' τάξη.
Αρχικά, μπαίνοντας στην πρώτη αίθουσα, είδαμε μερικά ταφικά αγγεία, που χρησιμοποιούνταν για να βάζουν μέσα τους νεκρούς. Λίγο πιο πέρα είδαμε μια πανοπλία της γεωμετρικής εποχής, που βρέθηκε στην πόλη του Άργους και χρονολογείται το 720 π.Χ. Σειρά είχαν οι οβελοί - οι σούβλες δηλαδή - και οι κρατευτές. Πιθανόν να ανήκαν στην αριστοκρατική τάξη που λάτρευε πολύ τα συμπόσια. Εκτός βέβαια απ' αυτά είδαμε και πολλά όμορφα αγγεία, που απεικόνιζαν σκηνές σημαντικές για την ιστορία, από τη Μυθολογία κυρίως. Αυτά όμως που μου έκαναν τη μεγαλύτερη εντύπωση, ήταν μια λύρα φτιαγμένη απ' το κέλυφος μιας χελώνας και μία μακέτα, που σύμφωνα με τις μαρτυρίες του Παυσανία, απεικόνιζε την περιοχή του Αρχαίου Θεάτρου.
Προχωρώντας στην αίθουσα με τα γλυπτά, είδαμε το άγαλμα του Ηρακλή, τύπου Farnese, φτιαγμένο από το Λύσιππο. Μετά είδαμε την αρχαία Κορίνθια ποιήτρια Κόριννα, που θεωρείται ισάξια με την Αργεία ποιήτρια Τελέσιλλα. Τέλος, το χώρο στόλιζε και ένα πανέμορφο ψηφιδωτό με ωραία χρώματα.
Στη συνέχεια πήγαμε στην αίθουσα εκθεμάτων της Λέρνης. Εκεί είδαμε αγγεία εισαγόμενα από τις Κυκλάδες, την Τροία και τη Σικελία, μία πρωτοελλαδική εστία και πολλές σφραγίδες, οι οποίες έδειχναν το έντονο αίσθημα ιδιοκτησίας των κατοίκων της περιοχής.
Βγαίνοντας απ' το μουσείο, παρατηρήσαμε μερικές προθήκες, που είχαν μέσα κάποιες χρυσές περόνες, χτένι από ελεφαντόδοντο, τμήμα από αυλό, ακόμη και αιχμές δοράτων. Βέβαια το πιο όμορφο απ' όλα, ήταν η πυξίδα, ένα μικρό δοχείο με καπάκι που πιθανόν να αποθήκευαν μέσα διάφορα πολύτιμα αντικείμενα.
Στον εξωτερικό χώρο του μουσείου είδαμε τρία πανέμορφα ψηφιδωτά. Το πρώτο απεικόνιζε τις 4 εποχές, το δεύτερο τους 12 μήνες και το τρίτο την απόλαυση προσωποποιημένη.
Γενικά πέρασα πολύ ωραία και αισθάνομαι πολύ υπερήφανη για την εθνική μας κληρονομιά.
Εύχομαι να πάμε σ' αυτό το μουσείο κι άλλες φορές!
Ελένη Λιάκ.- Ε' τάξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου