Νηστικό αρκούδι δε χορεύει!

Το περασμένο καλοκαίρι πήγαμε διακοπές για πέντε ημέρες στους θείους μας, στην Καρδίτσα. Ξεκινήσαμε στις οχτώ το πρωί κάνοντας ενδιάμεσες στάσεις και φτάσαμε στη μία το μεσημέρι. Από το πρωί και σε όλη τη διαδρομή δεν είχαμε φάει τίποτα, γιατί φοβηθήκαμε μη ζαλιστούμε. ‘Όταν φτάσαμε, πήγαμε στους θείους μας για να τακτοποιήσουμε τα πράγματά μας. Η δική μου κοιλιά και του αδελφού μου γουργούριζε ασταμάτητα. Ο θείος μου ήθελε να μας πάει στη λίμνη Πλαστήρα. Εγώ αμέσως θύμισα στον θείο: «Νηστικό αρκούδι δε χορεύει». Ο αδελφός μου συμφώνησε κι αυτός! Ο θείος, μη έχοντας άλλη επιλογή, πρότεινε να πάμε σε ένα εστιατόριο πρώτα!  Ζωή Σκ.

Μια εβδομάδα πριν η δασκάλα μας μάς ανέφερε ότι θα πηγαίναμε εκδρομή στην Αθήνα. Έφτασε η μέρα για να πάμε εκδρομή. Πήγα στο σχολείο, μπήκαμε όλοι στο λεωφορείο και ξεκινήσαμε. Μόλις φτάσαμε στην Αθήνα πήγαμε σε μια καντίνα για να πάρουμε φαγητό και η κυρία είπε: «Νηστικό αρκούδι δε χορεύει».       Ιωάννης Μπάρδ.

Μια χαρούμενη μέρα και Παρασκευή είχαμε πάει με την κυρία μας, την κυρία χαρά, στο στάδιο για να παίξουμε και να περάσουμε καλά. Καθίσαμε λίγο στην Παιδική χαρά, δίπλα στο στάδιο. Μόλις μπήκαμε στο στάδιο, η κυρία μας είπε να παίξουμε ό,τι θέλουμε. Εκείνη τη στιγμή πετάχτηκε ο φίλος μου, ο Γιώργος, και είπε: «Νηστικό αρκούδι δε χορεύει!». Η κυρία τότε μας είπε: «Αφού πεινάτε, φάτε για λίγο».   Μαρία Χαρά Γιαννοπ.

Τέλη Αυγούστου είχαμε πάει διακοπές στην Κλειτορία. Ένα απόγευμα πήγαμε για καφέ στην πλατεία του χωριού. Εγώ από την αρχή ξεκαθάρισα στους γονείς μου ότι ήθελα να φάω κρέπα. Τους πρότεινα, επειδή δεν ξέραμε τις καφετέριες, να ρωτούσαμε από πριν ποια έχει στον κατάλογό της «κρέπες». Οι γονείς μου ντρέπονταν να ρωτήσουν πριν καθίσουμε. Οπότε καθίσαμε σε μια καφετέρια που μας άρεσε. Όταν ήρθε ο σερβιτόρος για παραγγελία, διαπιστώσαμε ότι δεν είχε κρέπες. Τότε οι γονείς μου με παρακάλεσαν να παραγγείλω κάτι άλλο. Εγώ όμως θυμωμένος που δεν είχαν ρωτήσει από την αρχή, θύμωσα μαζί τους και δεν παρήγγελα τίποτα. Καθόμουν στην καρέκλα μου αμίλητος. Στη συνέχεια, η μητέρα μου μού ζήτησε ευγενικά, όπως πάντα, να πάω να φέρω πίσω τη μικρτή μου αδελφή, γιατί είχε απομακρυνθεί από το τραπέζι μας. Τότε εγώ της απάντησα απότομα ότι «δεν πάω πουθενά, γιατί ΝΗΣΤΙΚΟ ΑΡΚΟΥΔΙ ΔΕ ΧΟΡΕΥΕΙ».   Νικόλας Μπάρλ.

Το προηγούμενο καλοκαίρι αποφασίσαμε με την οικογένειά μου να πάμε στη Β. Εύβοια για κάμπινγκ. Κατά τη διαδρομή όλοι ήμαστε πεινασμένοι. Όταν φτάσαμε αποφασίσαμε να εξερευνήσουμε το δάσος, που είχε ο μπαμπάς μου τα μελίσσια, για να δούμε πού θα στήσουμε τη σκηνή. Χωριστήκαμε στα δύο μονοπάτια. Εγώ ήμουν με τον μπαμπά και η αδελφή μου με τη μαμά. Ξαφνικά άκουσα μια τσιρίδα! Έντρομοι πήγαμε στο διπλανό μονοπάτι να δούμε τι είχε συμβεί. Είχε τσιμπήσει την αδελφή μου μία μέλισσα!

Γυρίσαμε πίσω στο αυτοκίνητο για να της βάλουμε αλοιφή και αργότερα να στήναμε επιτέλους τη σκηνή. Εγώ έκατσα στο αυτοκίνητο και άνοιξα τα μπολ με τα σάντουιτς γιατί νηστικό αρκούδι δε χορεύει!   Πέγκυ Μάγ.                       

Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε μια αδύνατη αλεπού που δεν μπορούσε να πιάσει ούτε ένα κατσίκι. Μετά ήρθε μια αρκούδα και άρχισαν να συζητούν.

-Τι κάνεις, βρε αλεπού;

-Ε, έτσι κι έτσι!

-Γιατί;

-Ε, επειδή δεν μπορώ να κυνηγήσω τίποτα πια!

-Ε, αυτό δεν μπορώ να το πιστέψω!

-Κι όμως, είναι αλήθεια!

-Ξέρεις εκείνη την παροιμία;

-Ποια παροιμία;

-Εκείνη που λέει «νηστικό αρκούδι δε χορεύει».  Δηλαδή, εσύ που δεν τρως δεν μπορείς να σταθείς ούτε στα πόδια σου!

Κι από τότε η αλεπού προσπαθεί κάθε μέρα να πιάσει κάτι για να είναι δυνατή. Είχε πάντα στο νου της την παροιμία «νηστικό αρκούδι δε χορεύει».     Ιουστίνα Φιρτ.

Κάποια μέρα πήγαμε με τους γονείς μου στο Ναύπλιο. Περπατήσαμε αρκετή ώρα στα μαγαζιά και έπειτα ο μπαμπάς πρότεινε να πάμε στην παιδική χαρά. Εγώ του είπα πως «νηστικό αρκούδι δε χορεύει» και αμέσως ο μπαμπάς άλλαξε γνώμη και μας πήγε πρώτα σε ένα ταβερνάκι για φαγητό και ύστερα για παγωτό!    Ραφαέλα Παρ.