Σεβασμός στη διαφορετικότητα

Σας μεταφέρω την προσωπική ιστορία δυο ανθρώπων, η οποία συνέβη στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου το 1936, και βρίσκεται γραμμένη στη σελίδα 45 του βιβλίου του Διεθνούς Κέντρου Ολυμπιακής Εκεχειρίας “Σέβομαι τη διαφορετικότητα” :

 «Ήταν μία εποχή που υπήρχε πολύς ρατσισμός ανάμεσα στους διαφόρους λαούς.

O Τζέσι Όουενς,ένας Αφροαμερικάνος αθλητής, ένιωθε πολύ άβολα στο στάδιο.

Λόγω του άγχους του δεν μπορούσε να αποδώσει καλά στο άλμα εις μήκος. Στην τρίτη και τελευταία του ευκαιρία ένιωσε ξαφνικά ένα χέρι στον ώμο του.

 Όταν γύρισε είδε τον Γερμανό αθλητή Λουτς Λονγκ.

O Λονγκ τον κοίταξε, του χαμογέλασε και του έδωσε μερικές συμβουλές για το άλμα του.

Με το κουράγιο που του έδωσε, ο Όουενς κατάφερε ένα καταπληκτικό άλμα και κέρδισε την πρώτη θέση.

Ο Λονγκ χαμογελαστός κέρδισε τη δεύτερη θέση!

Οι δύο αθλητές έμειναν φίλοι για όλη τους τη ζωή και μας χάρισαν μία αληθινή ιστορία που θαυμάζουμε ακόμα και σήμερα, τόσα χρόνια μετά».

 Ο Αθλητισμός  μπορεί να βοηθήσει στο να ξεπεράσουμε  τις διαφορές μας.
 Το μήνυμα των Ολυμπιακών αγώνων είναι η απόδειξη. 

Η Βιργινία  Κραβαριώτη, χάλκινη ολυμπιονίκης της ιστιοπλοΐας, αναφέρει χαρακτηριστικά:
 «Αθλητές από περίπου 200 χώρες συμμετέχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες. 

Άνθρωποι, οι οποίοι σε κανονικές συνθήκες δεν θα συναντιόνταν ποτέ, 

γνωρίζονται στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Μπορεί να προέρχονται από εχθρικές χώρες, αλλά στους Ολυμπιακούς Αγώνες 

γνωρίζονται, γίνονται φίλοι, μιλάνε και ξεχνάνε το μίσος. Τι καλύτερο θα 

μπορούσε να υπάρξει από το να αντικαταστήσεις το μίσος με την Ειρήνη και 

τον Αθλητισμό! Στη μεγαλύτερη αθλητική γιορτή του Κόσμου όλοι γίνονται μια 

παρέα, γνωρίζουν καινούργιο κόσμο και άλλους πολιτισμούς. 

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ανήκουν σε όλους τους ανθρώπους της Γης. Δεν έχει 

σημασία εάν είσαι άντρας ή γυναίκα, σε ποια θρησκεία πιστεύεις, από ποια χώρα 

κατάγεσαι, εάν είσαι πλούσιος ή φτωχός ή ποιο χρώμα έχει το δέρμα σου.

Όλοι έχουν το ίδιο δικαίωμα να συμμετέχουν».