Κάποτε στη ζούγκλα...

Kάποτε, πριν πολύ πολύ καιρό, το βασίλειο της ζούγκλας χωρίστηκε σε τρία μέρη. Το πρώτο μέρος ήταν η Λιονταρούπολη, στην οποία ζούσαν… ποιοι άλλοι τα λιοντάρια. Το δεύτερο μέρος ήταν η Παρδούπολη. Εκεί ζούσαν οι όμορφες καμηλοπαρδάλεις. Και φυσικά, ας μη ξεχάσουμε, το τρίτο μέρος στο οποίο ζούσαν οι επιβλητικές ζέβρες. Να υποθέσω ότι καταλάβατε ποιο ήταν το όνομά του, Ζεβρούπολη. Σ’ αυτό το βασίλειο όλα κυλούσαν μια χαρά. Μια μέρα όμως, όλα άλλαξαν. Μια ομάδα προσφύγων έφτασε εκεί. Δεν ήταν λιοντάρια ούτε καμηλοπαρδάλεις και η όψη τους δεν θύμιζε ζέβρα. Ήταν ελέφαντες. Οι κάτοικοι του βασιλείου φοβήθηκαν όταν τους είδαν έτσι ογκώδεις. Οι ελέφαντες προσπάθησαν να τους μιλήσουν μα εκείνοι έκαναν πως δεν άκουγαν και έτρεξαν να κρυφτούν. Οι καημένοι οι ελέφαντες! Ό,τι και να έκαναν κανένας δεν τους έδινε σημασία! Ένιωθαν άβολα, γιατί κανείς δεν τους συμπαθούσε. Ο αρχηγός τους προσπαθούσε να τους παρηγορήσει. Αν και ήταν γενναίος στεναχωριόταν κι αυτός κατά βάθος.
Τις επόμενες μέρες όλα χειροτέρεψαν. Καθώς οι ελέφαντες περπατούσαν στην πλατεία της Παρδούπολης, αφού εκεί είχαν εγκατασταθεί, αντιμετώπιζαν μια ακατανόητη συμπεριφορά. Όσοι τους συναντούσαν τους τραγουδούσαν ένα γελοίο τραγούδι, που δεν ήταν καν αστείο:

«Χοντρούλι, χοντρούλι 
με το γκρι σου το προγούλι
έχεις στρογγυλά αυτιά
και μια μύτη σαν ουρά!»
Τα ελεφαντάκια δεν ήθελαν να πηγαίνουν στο σχολείο, γιατί τα καμηλοπαρδαλάκια τα κορόιδευαν. Κάθε μέρα γυρνούσαν απ’ το σχολείο κλαίγοντας. Οι μαμάδες τους τα συμβούλευαν να αδιαφορούν και τους έλεγαν ότι θα έρθει μια μέρα που όλοι θα τα αγαπήσουν. Ώσπου μια μέρα, ενώ περπατούσαν για να πάνε στο σχολείο, είδαν κάτι φοβερό. Είχε έρθει ένας κυνηγός καμηλοπαρδάλεων και είχε πιάσει μερικούς συμμαθητές τους. Τους είχε βάλει μέσα σε μεγάλα κλουβιά πάνω στο φορτηγό του. Τότε τα ελεφαντάκια αποφάσισαν πως πρέπει γρήγορα να δράσουν. Έβαλαν όλα μια δυνατή φωνή και ο κυνηγός τρόμαξε και το `βαλε στα πόδια. Έπειτα ελευθέρωσαν όλα τα εγκλωβισμένα καμηλοπαρδαλάκια κι αυτά με τη σειρά τους ζητωκραύγαζαν και ευχαριστούσαν τους γενναίους συμμαθητές τους. Από εκείνη την ημέρα όλοι συμπεριφέρονταν ισότιμα στους ελέφαντες, τους σέβονταν και δεν τους ξανακορόιδεψαν.Έγιναν φίλοι μεταξύ τους και ο ένας αγαπούσε και σεβόταν τον άλλον. Οι ελέφαντες χαίρονταν, που επιτέλους, μετά από όλο αυτό τον καιρό που είχε περάσει, είχαν βρει φίλους και είχαν ενσωματωθεί στην κοινωνία της Παρδούπολης. 

Έτσι έζησαν ευτυχισμένοι … μέχρι τις μέρες μας!

       Παναγιώτα Κακ.- Τάξη Στ`

(εμπνευσμένη από τον ρατσισμό και τον σεβασμό στη διαφορετικότητα)

Σεβασμός στη διαφορετικότητα

Σήμερα περάσαμε μια ξεχωριστή μέρα! Τις πρώτες δυο ώρες αφήσαμε τα προγραμματισμένα μαθήματα και ασχοληθήκαμε με ένα θέμα επίκαιρο: τη διαφορετικότητα και τον ρατσισμό.

Η Μαρίνα Μ., μαθήτρια της Στ`γράφει: 

 Εγώ σήμερα πέρασα πάρα πολύ ωραία!!!!Μου άρεσε πολύ το κείμενο που διαβάσαμε στο σχολείο με την "Αστραδενή'' και μπορώ να πω ότι το κείμενο αυτό, μου κίνησε την περιέργεια να το διαβάσω. Θέλω να μάθω το τέλος του. Αν τελικά την αποδέχτηκαν οι συμμαθητές της και πώς της φέρθηκε η στρίγγλα δασκάλα της. Όσο για το στάδιο, νομίζω ότι ήμασταν η καλύτερη τάξη. Συγχαρητήρια στα αγόρια της τάξης μας που παίξανε μπάσκετ και στα κορίτσια που παίξανε βόλεϊ. Επίσης πιστεύω ότι από την σημερινή ημέρα κέρδισα πολλά πράγματα. Όπως το ότι πρέπει να αποδεχόμαστε τον άλλον όπως κι αν είναι ανεξάρτητα από το χρώμα του, τη χώρα του και τη γλώσσα του.

Η Παναγιώτα Κακ., μαθήτρια επίσης της Στ` τάξης, σημειώνει: 

Στις 22 Οκτωβρίου, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα κατά του ρατσισμού, πήγαμε στο κλειστό γήπεδο Άργους για να πραγματοποιήσουμε ένα αθλητικό πρόγραμμα. έχοντας ως σκοπό να μάθουμε να αποδεχόμαστε τη διαφορετικότητα. Ξεκινήσαμε όλο το σχολείο το πρωί. Όταν φτάσαμε, κάθε τάξη διαδοχικά απ’τη μικρότερη στη μεγαλύτερη, ακολουθώντας τις οδηγίες της γυμνάστριας, έπαιξε κι από ένα ή δύο παιχνίδια. Οι μεγάλοι έδεσαν στα πόδια των μαθητών της Α΄ τάξης από ένα μπαλόνι. Τα μικρά παιδιά έπρεπε να σκάσουν το μπαλόνι του αντιπάλου και να προστατεύσουν το δικό τους. Το παιχνίδι αυτό φάνηκε να τους διασκέδασε. Η Β΄ τάξη σχημάτισε δύο ομάδες. Τα παιδιά κρατιούνταν απ’τα χέρια δημιουργώντας δύο κύκλους και προσπαθούσαν να περάσουν ένα στεφάνι στον διπλανό τους, χωρίς να αφήσουν τα χέρια. Ύστερα, με τις ίδιες ομάδες, έτρεχαν, έμπαιναν σε ένα στεφάνι, που βρισκόταν στην άλλη πλευρά του γηπέδου, περνούσαν από μέσα του και προσπαθούσαν να τρέξουν γρηγορότερα και να κερδίσουν τον αντίπαλο. Τα παιδιά της Γ`, κάνοντας κι αυτά δύο ομάδες, έτρεχαν κρατώντας μία μπάλα του μπάσκετ, την άφηναν μέσα σε ένα στεφάνι και ταχύτατα γυρνούσαν πίσω. Αμέσως μετά έπαιξαν σκυταλοδρομίες. Έπαιρναν τη σκυτάλη, έτρεχαν μέχρι το απέναντι στεφάνι, έκαναν τον γύρο του και παρέδιδαν τη σκυτάλη στον επόμενο. Η Δ΄ τάξη έφτιαξε επίσης δύο ομάδες. Τα παιδιά έτρεχαν, και μόλις έφταναν σε ένα στεφάνι, έβγαζαν ή έβαζαν τη δεύτερη μπλούζα, που είχαν φορέσει πριν την έναρξη του παιχνιδιού, και γυρνούσαν πάλι πίσω. Οι δύο μεγάλες τάξεις του σχολείου, η Ε΄ και η Στ`, έπαιξαν βόλεϊ και μπάσκετ. Τα κορίτσια, που επέλεξαν βόλεϊ, χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, η Ε΄ απ’ τη μια μεριά και η Στ΄ από την άλλη. Εγώ, που δεν συμμετείχα, μετρούσα το σκορ με τη βοήθεια της κυρίας Χαράς. Τα αγόρια, που επέλεξαν το μπάσκετ, μοιράστηκαν κι αυτά στα δύο. Αφού τελειώσαμε, επιστρέψαμε στο σχολείο.

Η συνάντηση αυτή με τον αθλητισμό μας έκανε να καταλάβουμε πόσο σημαντικό είναι να μπορείς να αποδέχεσαι τη διαφορετικότητα. Κάποιο παιδί που είναι διαφορετικό δεν σημαίνει ότι είναι κατώτερο από τους άλλους. Δεν πρέπει να του συμπεριφερόμαστε άσχημα γιατί, αν βρεθούμε στη θέση του εμείς, δε θα νιώσουμε ωραία, το ίδιο κι εκείνο. Επομένως, πρέπει να συμπεριφερόμαστε ισότιμα σε όλους ανεξάρτητα με τα χαρακτηριστικά τους, τη θρησκεία τους και τη γλώσσα τους.

Αφιέρωμα στην ημέρα περιβάλλοντος

Κάρλα, ο πολιτισμός του νερού from Hara Nika

Επίσκεψη στη Βουλή των Ελλήνων

Την Παρασκευή 17 Οκτωβρίου οι μαθητές της Στ` τάξης επισκέφθηκαν τη Βουλή των Ελλήνων στην Αθήνα. Επίσης, παρακολούθησαν την αλλαγή φρουράς στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, περπάτησαν στον Εθνικό κήπο και είδαν το Ζάππειο Μέγαρο. 
Από τα σχόλια των μαθητών διαβάζουμε:

-ΤΕΛΕΙΑ!!!     Δημήτρης  Π.

-Ήταν υπέροχα !!! Περάσαμε πάρα πολύ ωραία στην εκδρομή . Το κτήριο ήταν

εντυπωσιακό !!! Στον εθνικό κήπο μου άρεσε που είχε πολύ πράσινο. Μακάρι να 

είχε και ζωάκια !!! Γενικά ήταν μια τέλεια εκδρομή . Ευχαριστούμε κυρία που 

φροντίσατε για αυτήν την εκδρομή . Θα μας πάτε κι άλλες υπέροχες τέτοιες 

εκδρομές;  Φρόσω Τσ.

-Πέρασα τέλεια!!!!!!!!!!!!!!Αυτή η εκδρομή θα μου μείνει αξέχαστη!!! Εγώ κυρία

 Χαρά είμαι σίγουρη ότι θα μας πάτε κι'άλλες τέτοιες εκδρομές!  Μαρίνα Μ.

-Αυτή η εκδρομή ήταν πολύ ωραία. Πέρασα τέλεια!!! Μου άρεσε που 

παρακολουθήσαμε ζωντανά τη συνεδρίαση. Μακάρι να μιλούσαμε και στους 

βουλευτές. Ήταν ωραία που προλάβαμε...

Ένα αντιρατσιστικό παραμύθι

Πες "ΟΧΙ" στον ρατσισμό!

Σεβασμός στη διαφορετικότητα

Σας μεταφέρω την προσωπική ιστορία δυο ανθρώπων, η οποία συνέβη στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου το 1936, και βρίσκεται γραμμένη στη σελίδα 45 του βιβλίου του Διεθνούς Κέντρου Ολυμπιακής Εκεχειρίας “Σέβομαι τη διαφορετικότητα” :

 «Ήταν μία εποχή που υπήρχε πολύς ρατσισμός ανάμεσα στους διαφόρους λαούς.

O Τζέσι Όουενς,ένας Αφροαμερικάνος αθλητής, ένιωθε πολύ άβολα στο στάδιο.

Λόγω του άγχους του δεν μπορούσε να αποδώσει καλά στο άλμα εις μήκος. Στην τρίτη και τελευταία του ευκαιρία ένιωσε ξαφνικά ένα χέρι στον ώμο του.

 Όταν γύρισε είδε τον Γερμανό αθλητή Λουτς Λονγκ.

O Λονγκ τον κοίταξε, του χαμογέλασε και του έδωσε μερικές συμβουλές για το άλμα του.

Με το κουράγιο που του έδωσε, ο Όουενς κατάφερε ένα καταπληκτικό άλμα και κέρδισε την πρώτη θέση.

Ο Λονγκ χαμογελαστός κέρδισε τη δεύτερη θέση!

Οι δύο αθλητές έμειναν φίλοι για όλη τους τη ζωή και μας χάρισαν μία αληθινή ιστορία που θαυμάζουμε ακόμα και σήμερα, τόσα χρόνια μετά».

 Ο Αθλητισμός  μπορεί να βοηθήσει στο να ξεπεράσουμε  τις διαφορές μας.
 Το μήνυμα των Ολυμπιακών αγώνων είναι η απόδειξη. 

Η Βιργινία  Κραβαριώτη, χάλκινη ολυμπιονίκης της ιστιοπλοΐας, αναφέρει χαρακτηριστικά:
 «Αθλητές από περίπου 200 χώρες συμμετέχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες. 

Άνθρωποι, οι οποίοι σε κανονικές συνθήκες δεν θα συναντιόνταν ποτέ, 

γνωρίζονται στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Μπορεί να προέρχονται από εχθρικές χώρες, αλλά στους Ολυμπιακούς Αγώνες 

γνωρίζονται, γίνονται φίλοι, μιλάνε και ξεχνάνε το μίσος. Τι καλύτερο θα 

μπορούσε να υπάρξει από το να αντικαταστήσεις το μίσος με την Ειρήνη και 

τον Αθλητισμό! Στη μεγαλύτερη αθλητική γιορτή του Κόσμου όλοι γίνονται μια 

παρέα, γνωρίζουν καινούργιο κόσμο και άλλους πολιτισμούς. 

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ανήκουν σε όλους τους ανθρώπους της Γης. Δεν έχει 

σημασία εάν είσαι άντρας ή γυναίκα, σε ποια θρησκεία πιστεύεις, από ποια χώρα 

κατάγεσαι, εάν είσαι πλούσιος ή φτωχός ή ποιο χρώμα έχει το δέρμα σου.

Όλοι έχουν το ίδιο δικαίωμα να συμμετέχουν».

Αγαπητό μου ημερολόγιο...

Aγαπητό μου ημερολόγιο... from gtamp

ΔΡΑΣΗ  ΓΙΑ  ΤΟ  ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

ΛΙΜΝΗ  ΚΑΡΛΑ: Ο πολιτισμός του νερού

     Στα πλαίσια της εβδομάδος περιβάλλοντος, σήμερα Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2014, οι μαθητές της Ε΄και ΣΤ΄ τάξης του σχολείου μας συμμετείχαν σε πρόγραμμα που  προετοίμασε το σχολείο με θέμα: ''ενημερώνομαι-ευαισθητοποιούμαι απέναντι στο περιβάλλον''.

  Παρουσία της κ. Μάρα Ελένης, υπεύθυνης πολιτιστικών εκδηλώσεων της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, οι μαθητές παρακολούθησαν βίντεο με θέμα: 
"Λίμνη Κάρλα-Ο πολιτισμός του νερού"

     Στο τέλος της προβολής συζήτησαν για τις επιπτώσεις από τις αλλαγές στο περιβάλλον στη ζωή των ανθρώπων, των ζώων και του κλίματος. 

   Στη συνέχεια έφτιαξαν αφίσες-κόμικς μέσα από τις οποίες προσπάθησαν να περάσουν τα μηνύματά τους για την προστασία του περιβάλλοντος.

                                                                                          ΟΙ  ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ

                                                                                                        

                                                                                              ΜΠΟΖΙΟΝΕΛΟΣ ΝΙΚΟΣ    

                                                                             ΝΙΚΑ  ΧΑΡΑ