«Συνέντευξη από τη γιαγιά μου»

 Η γιαγιά μου είναι 69 χρονών και έζησε τα παιδικά της χρόνια στην Τίρυνθα.

Όταν παντρεύτηκε μετακόμισε στο Άργος όπου και ζει μέχρι σήμερα. Εγώ όμως ήθελα να μάθω για τη ζωή στο χωριό. Έτσι προέκυψε η παρακάτω συνέντευξη:

-Πώς ήταν η καθημερινή ζωή στο χωριό όταν ήσουν παιδί;

-Ήταν πολύ κουραστική. Ξυπνούσαμε νωρίς το πρωί και πηγαίναμε σχολείο,  από το πρωί έως το απόγευμα. Όταν επιστρέφαμε στο σπίτι κάναμε τα    μαθήματά μας και ύστερα κάναμε τις δουλειές που μας είχε επιβάλει η μητέρα μας.

-Ποιες ήταν οι συνήθειες των ανθρώπων; Πώς περνούσαν οι άνθρωποι τον ελεύθερο χρόνο τους;

-Τις Κυριακές πηγαίναμε υποχρεωτικά εκκλησία, ενώ μία φορά το μήνα τουλάχιστον καθαρίζαμε το σπίτι με ασβέστη. Στον ελεύθερο χρόνο όλα τα παιδιά μαζευόμασταν στις αλάνες και παίζαμε μπάλα, ενώ οι μητέρες μας πήγαιναν στο σπίτι της η μια της άλλης και πλέκανε. Ευτυχώς το Σαββατοκύριακο έπαιζε υπαίθριος κινηματογράφος. Ο Καραγκιόζης ήταν το κύριο έργο. Μερικές φορές μάλιστα νοικιάζονταν και αυλές σπιτιών για τον κινηματογράφο.

-Τι κάνατε στις γιορτές; Τι θυμάσαι;

-Τις απόκριες η κάθε γειτονιά άναβε φωτιά, την οποία πηδούσαν. Φυσικά δεν έλειπε και ο χορός γύρω από αυτήν. Ακόμα υπήρχε η γιορτή των εμπόρων στην οποία μαζεύονταν όλοι οι έμποροι και πουλούσαν την πραμάτεια τους.

-Ποια ήταν τα κύρια επαγγέλματα των ανθρώπων;

-Τα κύρια επαγγέλματα ήταν κυρίως η κτηνοτροφία και η γεωργία για τα αγόρια, ενώ μερικά κορίτσια ήταν κομμώτριες και μοδίστρες.

-Ποια επαγγέλματα έχουν εξαφανιστεί;

-Μπορώ να πω πως έχουν εξαφανιστεί πολλά επαγγέλματα. Μερικά από αυτά είναι: ο αργαλείστρες, ο γαλατάς, οι πλανόδιοι τσαγκάρηδες, οι παγωτατζήδες, οι κουλουράδες, οι καστανάδες και οι παλιατζήδες.

-Σε γενικές γραμμές πώς ήταν η ζωή στο χωριό;

-Αν και υπήρχε φτώχεια οι άνθρωποι στο χωριό περνούσαμε ωραία. Όλοι ήμασταν αγαπημένοι και όλοι γνωριζόμασταν μεταξύ μας. Ήμασταν σαν μια οικογένεια.

-Τώρα πώς είναι η ζωή στην πόλη;

-Σαφώς υπάρχουν πιο πολλές ανέσεις. Για παράδειγμα στο χωριό δεν υπήρχε γιατρός οπότε αναγκαστικά πηγαίναμε στην πόλη. Επίσης δεν είχαμε ούτε ηλεκτρικό φούρνο ούτε ψυγείο. Είχαμε φούρνο με ξύλα ενώ πολλές φορές μαγειρεύαμε στο τζάκι. Τώρα το να μαγειρέψουμε είναι πιο εύκολο. Από την άλλη το ψυγείο ήταν ένα ντουλάπι γεμάτο πάγο, ενώ πολλές φορές χρησιμοποιούσαμε και τα υπόγεια. Σαφώς τώρα δεν χρειάζεται όλη αυτή η διαδικασία. Ακόμα το ρεύμα ήταν ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα καθώς χρησιμοποιούσαμε λάμπες πετρελαίου, λυχνάρια και κεριά. Τώρα έχουμε φως χωρίς να χρησιμοποιούμε επικίνδυνη ύλη όπως το πετρέλαιο. Με λίγα λόγια η ζωή στην πόλη είναι καλύτερη.

-Και για να κλείσουμε, γιαγιά μου, θα ήθελες να υπήρχαν τα επαγγέλματα και τα έθιμα που κάνατε τότε στις γιορτές;

-Θα ήθελα πολύ να υπήρχαν ακόμα. Και χαίρομαι που στο Άργος άρχισε να γίνεται κάτι παρόμοιο με τις φωτιές. Έτσι  νιώθω ότι ζω και στην πόλη και στο χωριό.

                                                Έλενα Μαρ. - Τάξη Στ΄