Μια αστεία ιστορία

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα δέντρο διαφανές, αειθαλές, επιεικές, πολυτελές και χοντρό, που χωρούσαν μέσα στον κούφιο κορμό του ολόκληρα μαγαζιά. Και μια μέρα το δέντρο που ήταν διαφανές, αειθαλές, επιεικές, πολυτελές και χοντρό, συνάντησε μία τηλεόραση που έδειχνε έναν διεθνή αλλά και συνεχή αγώνα. Το δέντρο που ήταν  διαφανές, αειθαλές, επιεικές, πολυτελές και χοντρό, γνώριζε αυτήν την σπαστική τηλεόραση, αφού παλιά είχαν τσακωθεί, γιατί η τηλεόραση που έδειχνε σχεδόν πάντα συνεχείς και διεθνείς αγώνες, δεν το άφηνε να δει ένα σήριαλ που του άρεσε.

 Έτσι, μόλις τη συνάντησε, άρχισαν πάλι να ...

τσακώνονται και το δέντρο που ήταν  διαφανές, αειθαλές, επιεικές, πολυτελές και χοντρό, κατά τη διάρκεια του καβγά σταμάτησε να είναι επιεικές, αφού έχασε την επιείκειά του και από τα νεύρα του άρχισαν να πέφτουν τα φύλλα του, όπως επίσης από την στεναχώρια του αδυνάτισε και δεν ήταν πια ούτε χοντρό, ούτε πολυτελές. Του είχε μείνει μόνο το διάφανο χρώμα του και επειδή κατάλαβε την ζημιά που του είχε συμβεί, είπε ξαφνικά στην τηλεόραση: "Stop!" Κι αυτή σταμάτησε να δείχνει τον συνεχή και διεθνή αγώνα! Το δέντρο που ήταν  κάποτε διαφανές, αειθαλές, επιεικές, πολυτελές και χοντρό έπαψε πια να είναι αειθαλές, επιεικές, πολυτελές και χοντρό. Αλλά και η τηλεόραση, που έδειχνε έναν συνεχή και διεθνή αγώνα, σταμάτησε να τον δείχνει.

Και αφού η τηλεόραση δεν έδειχνε πια τον αγώνα και το δέντρο δεν ήταν πια αειθαλές, επιεικές, πολυτελές και χοντρό, μετάνιωσαν για τον καβγά τους και έγιναν κολλητοί φίλοι!!!

                                         Ευαγγ. Παζ. – Τάξη Στ`