Δημοσιογράφος:
Γεια σου, παππού! Θα ήθελα να σου πάρω μια συνέντευξη για την παλιά και την
καινούρια ζωή.
Παππούς: Εντάξει παιδί μου. Σε ακούω.
Δημοσιογράφος: Λοιπόν, πώς ήταν η καθημερινή ζωή στη Φρουσιούνα;
Παππούς: Είμαι 79 χρονών. Η ζωή πριν από τόσα χρόνια ήταν πολύ δύσκολη. Εμείς τα παιδιά πηγαίναμε στο σχολείο που λειτουργούσε από τη Δευτέρα έως το Σάββατο πρωί ή απόγευμα. Στον ελεύθερό μας χρόνο διαβάζαμε για το σχολείο και πηγαίναμε στα ζώα. Οι άντρες πήγαιναν να αγοράσουν χρήσιμα πράγματα όπως καρφιά, πέταλα κ.α. Τα βράδια μαζεύονταν στα ταβερνάκια για κρασί και τραγουδούσαν. Οι γυναίκες έμεναν στο σπίτι. Πότιζαν τους κήπους με το λιγοστό νερό που υπήρχε και το φρόντιζαν. Όσο για το φαγητό, τρώγαμε τραχανά, χυλοπίτες, αγριόχορτα που μαζεύαμε μόνοι μας, τυρί που φτιάχναμε μόνοι μας και σπάνια κρέας.
Παππούς: Εντάξει παιδί μου. Σε ακούω.
Δημοσιογράφος: Λοιπόν, πώς ήταν η καθημερινή ζωή στη Φρουσιούνα;
Παππούς: Είμαι 79 χρονών. Η ζωή πριν από τόσα χρόνια ήταν πολύ δύσκολη. Εμείς τα παιδιά πηγαίναμε στο σχολείο που λειτουργούσε από τη Δευτέρα έως το Σάββατο πρωί ή απόγευμα. Στον ελεύθερό μας χρόνο διαβάζαμε για το σχολείο και πηγαίναμε στα ζώα. Οι άντρες πήγαιναν να αγοράσουν χρήσιμα πράγματα όπως καρφιά, πέταλα κ.α. Τα βράδια μαζεύονταν στα ταβερνάκια για κρασί και τραγουδούσαν. Οι γυναίκες έμεναν στο σπίτι. Πότιζαν τους κήπους με το λιγοστό νερό που υπήρχε και το φρόντιζαν. Όσο για το φαγητό, τρώγαμε τραχανά, χυλοπίτες, αγριόχορτα που μαζεύαμε μόνοι μας, τυρί που φτιάχναμε μόνοι μας και σπάνια κρέας.
