Φέτος η τάξη μου αποφάσισε να πάρει μέρος στον διαγωνισμό εφευρέσεων. Η κυρία
Χαρά μετά από λίγες ημέρες μας είπε πως αναλάβαμε να φτιάξουμε μια χρονομηχανή,
που θα ζωντάνευε τους ήρωες των παραμυθιών μας.
Ψάχνοντας καταφέραμε
να συγκεντρώσουμε όλα τα υλικά μας και ξεκινήσαμε την κατασκευή μας. Μέχρι την
επόμενη εβδομάδα είχαμε τελειώσει. Όμως πριν τη στείλουμε στον διαγωνισμό έπρεπε
να πειραματιστούμε .
Δεν το πετύχαμε με την πρώτη, ούτε καν με
την πέμπτη! Αρχίζαμε να απογοητευόμαστε και τότε είδαμε ένα ντουλαπάκι να
κουνιέται. Ξαφνικά πετάχτηκε από μέσα του η Ψιψινέλ, η γάτα του Δρακουμέλ.
Η Ψιψινέλ βγήκε από
το παράθυρο και μπήκε στο κυλικείο. Αφού έφαγε το καναρίνι της κυρίας στο
κυλικείο, έφυγε τρέχοντας προς το γραφείο. Πήρε τα χαρτιά της κυρίας διευθύντριας
και πήγε στον κήπο. Μέσα σε τρία λεπτά βρεθήκαμε να κυνηγάμε 19 άτομα μία γάτα.
Στον κήπο η Ψιψινέλ δεν έχασε την ευκαιρία να μας παιδέψει. Ανέβηκε στο κλαδί
του δέντρου. Τότε ο Αλέξανδρος ανέβηκε στο δέντρο και πάνω που έπιασε την γάτα,
αυτή του έπεσε πάνω στο κεφάλι της Μελίνας. Η Μελίνα άρχισε να τσιρίζει, αλλά ο
Μάριος, που είναι ατρόμητος, πιάνει την Ψιψινέλ από τον λαιμό. Αφού πήγαμε
τρέχοντας στην τάξη, ο Μάριος τη δένει στη χρονομηχανή και μετά από πέντε δευτερόλεπτα
η Ψιψινέλ εξαφανίζεται.
Όλοι εξουθενωμένοι καθόμαστε στα θρανία. Ανοίγω τα
μάτια μου. Πού πήγε η τάξη; Πού είναι η χρονομηχανή; Όλα ήταν ένα όνειρο! Μάλλον ήμουν πολύ
κουρασμένη !!!
Πετρούλα Λυγγ.- Τάξη Στ`
